Learning Objectives: Amaç: Çalışma öğrencilerin sigara içme durumları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarını belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma 28 Eylül-10 Ekim 2008 tarihleri arasında, 1. sınıf ve 4. sınıf öğrenciler ile tanımlayıcı olarak yapıldı. Çalışmaya başlamadan önce öğrencilerden bilgilendirilmiş onay alındı. Veriler anket formu ve 1987’de Walker, Sechrist ve Pender tarafından geliştirilip 1997’de Esin tarafından ülkemiz için geçerlik ve güvenirliği yapılan “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları” ölçeği ile toplandı. Veriler yüzdelik, one simple t testi, student-t testi, anova ve korelasyon analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalamasının 20,2±2,1 yıl olduğu, %72,0’sinin kız, %65,0’nin 1. sınıf, %35’nin 4. sınıfta okuduğu, %39,5’nin daha önce sigara içmeyi denediği, %10,8’nin halen sigara içtiği, %56,7’sinin babasının, %91,1’nin yakın arkadaşlarının sigara içtiği belirlendi. Öğrencilerin %52,9’unun “dumansız hava sahası” yasasının sigarayı bırakmada etkili olacağını düşündüğü, %45,2’sinin bu yasayı desteklediğini ve pasif içiciliği azaltacağını, %33,2’sinin yasanın yetersiz ve etkisiz olduğunu ifade ettikleri belirlendi. Sağlıklı yaşam biçimi davranışları puan ortalamaları sırasıyla; kendini gerçekleştirme 19,5±3,7, sağlık sorumluluğu 19,9±3,4, egzersiz 17,9±3,5, beslenme 21,0±3,8, kişilerarası destek 19,4±3,4, stres yönetimi 20,4±3,3, toplam 118,4±17,1 olduğu belirlendi. Öğrencilerin yaşı arttıkça kendini gerçekleştirme, kişilerarası destek, stres yönetimi puan ortalamalarının da artığı belirlendi (p<0,05). Sonuç: Elde edilen sonuçlar doğrultusunda; üniversiteye yeni başlayan özellikle 1. sınıf öğrencilerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları açısından desteklenmesi ve yetkililerin sigarayı bırakma yasası uygulanabilirliği ile ilgili denetimlerini arttırmaları önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Sigara içme, sağlıklı yaşam biçimi davranışı, öğrenci.